Kennisbank
- Bewegingsapparaat
- Spijsvertering
- Slokdarmverstopping
- Koliek
- Maagzweren
- Slechte spijsvertering/diarree
- Zandkoliek
- Spijsverteringsstelsel
- Basisprincipes voor een gezond maagdarmkanaal
- Relatie voeding en koliek
- Mest pH en bacterieflora tijdens voerveranderingen
- Gebitsproblemen
- Glutenintolerantie
- Leverziekte
- Voeren na een koliekaanval of -operatie
- Longen
- Vacht/Huid
- Van jong tot oud
- Dik of dun
- Gedrag
- Prestatie
- Rassen
- Educatie
- Rantsoenen
- Eenheden
- Het belang van voer wegen
- Behoefte energie/eiwit
- Glycemische index
- Hulp bij rantsoenberekening
- Natuurlijk voeren
- Biologisch paardenvoer
- GMO vrij paardenvoer
- Water voor paarden
- Voersystemen
- Goed ransoen samenstellen
- Verschil tussen brok en muesli
- Laag suiker/zetmeel dieet
- Veranderingen in het rantsoen
- Weidegang
- Ruwvoer
- Productie
- Fokkerij
- Vitaminen en mineralen
- Vet en olie voeren
Chloor
Chloor is samen met natrium verantwoordelijk voor de vochtbalans in het lichaam en de overbrenging van zenuwimpulsen. Net als natrium verliest een paard chloor met zweet; het is de tweede belangrijkste elektrolyt. Daarnaast is chloor een onmisbare component van gal en belangrijk bij de productie van maagzuur (hydrochloride, vloeibaar chloor) en dus voor een goede vertering. Wanneer er steeds voldoende vers water beschikbaar is, wordt een eventueel overschot aan chloor met de urine uitgescheiden. Een tekort aan chloor betekent eigenlijk altijd dat er ook een tekort aan natrium is. De symptomen van een tekort zijn dan ook voor beide mineralen hetzelfde: een paard begint overal aan te likken.
terug naar de begrippenlijst